Ο Στρατός

Ο στρατός ήταν και θα είναι πάντοτε ένα μεγάλο σχολείο. Γνωρίζεις κόσμο,ταξίδεύεις, γελάς δαγκώνεις τα χείλη σου ,χτυπιέσαι και όλα τα συναφή. Η ματιά σου αλλάζει, έχει κάτι το δουλικό επάνω της. Ντρέπεσαι να δείξεις την ταυτότητα σου γιατί είσαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Όλοι σε κοιτάνε με συμπάθεια. Κατά κάποιο τρόπο έχεις μια ασυλία που αν την εκμεταλλευτείς σωστά μπορείς να πας πολύ μπροστά...

Χαμένος χρόνος ο στρατός; Δε θα το λεγα, αμέσως μου'ρχονται στο νου άλλα παραδείγματα χαμένου χρόνου πολύ πιο οδυνηρά. Παρ'όλα αυτά έχει κάτι το ιδιαίτερο η θητεία. Η ψυχολογία του φαντάρου είναι τόσο ευαίσθητη όσο η επιφάνεια της θάλασσας. Τίποτα δε μένει σταθερό και η κυκλοθυμία φτάνει το κόκκινο. Κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει αν δεν το ζήσει. Τη μια στιγμή ο καιρός περνά σαν τον αέρα και την άλλη δυσκολέυεσαι να αναπνεύσεις. Δεν ξέρω αν στο στρατό γίνεσαι "άντρας" πάντως σίγουρα μαθαίνεις να αντέχεις περισσότερο. Εκτιμάς τα απλά: τον ελεύθερο χρόνο, ένα πιάτο φαί, το ζεστό νερό, μια ματιά γεμάτη υπόσχεση, ενα ανόητο μήνυμα αγάπης. Οτιδήποτε μπορεί να σου φτιάξει ή να σου χαλάσει το κέφι στη στιγμή.

Κάθε στιγμή πρέπει να την εκμεταλλεύεσαι, συνήθως αυτό μεταφράζεται σε ύπνο, άλλοτε σε βιβλίο και άλλοτε σε σκέψεις. Δεν είναι ακριβώς σαν φυλακή γιατί οι έξοδοι είναι πολλές. Η ματαιότητα σε κάποια πράγματα που κάνεις προφανής, τό ίδιο και η αναγκαιότητά τους. Δεν είναι και τόσο άσχημα όσο το φαντάζεσαι αλλά δε θα πετάξεις και τη σκούφια σου. Συνήθως ξυπνάς και για μια και μόνο στιγμή νομίζεις πως όλα τελείωσαν μετά η ρουτίνα σε καλύπτει ή καλύτερα σε κουκουλώνει. Ο καιρός με τον ένα ή τον άλλο τρόπο περνάει και το άγχος ελαττώνεται. Ξαφνικά συνηδειτοποιείς πως από ένα πλήρως καθορισμένο περιβάλλον θα ξεβραστείς σε ένα χάος. Στο στρατό τα πάντα είναι συγκεκριμένα, στη ζωή όμως; Παρακολουθείς τις ειδήσεις και όλα σου φαίνονται ξένα. Κοιτάζεις σαν χαζός. Όλο το παρελθόν έρχεται κατά καιρούς και σου τρυπάει το μυαλό. Μορφαζεις,χτυπιέσαι μετά όμως κοντοστέκεσαι. Ρίχνεις μια ματιά πίσω αλλά δεν είναι κανείς. Το κακό έφυγε και πίσω δε γυρνάει. Χαμογελάς. Όχι σήμερα δε θα ακολουθήσω τη ρουτίνα μου θα κάνω κάτι διαφορετικό...