Sunday 20 June 2010

Nirvana-Nevermind


Ήταν ένα χειμωνιάτικο σάββατο βράδυ.Ο αδερφός μου έλειπε και γω είχα κάνει επιδρομή στο δωμάτιό του. Αφού είχε περάσει μια ώρα όπου έλιωνα σαν καλό παιδάκι στον υπολογιστή,μου'ρθε η καταπληκτική ιδέα να ακούσω κάτι. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία,είχα ακούσει τόσα πολλά γι'αυτούς αλλά όλα ήταν μια θολή εικόνα στο μυαλό μου. Εκείνο το βράδυ κάποια πράγματα θα άρχιζαν να ξεκαθαρίζουν. Το cd ξεκίνησε να παίζει και όλα ξαφνικά σταμάτησαν. Για στάσου λίγο, αυτοί είναι καλοί! Μήπως να ήταν ο ήχος,μήπως η φωνή του τραγουδιστή,μήπως η δύναμη της μουσικής; δεν ξέρω τι ήταν ακριβώς. Εκείνο το βράδυ δεν προχώρησα και πολύ παραπέρα.Μου έφτανε ΕΚΕΙΝΟ το τραγούδι να το ακούω συνέχεια και συνέχεια και συνέχεια. Και το άκουσα έκτοτε άπειρες φορές και ποτέ μα ποτέ δε μου φάνηκε βαρετό. Οι Nirvana σε έσπρωχναν να αντιμετωπίσεις τα εσώψυχά σου. Ότι αρνητικό έβγαινε από το νευρικό του σύστημα το μετέτρεπε σε τραγούδι σαν μέσο κάθαρσης. Σου δημιουργούσε πολλές φορές ένα δυσάρεστο συναίσθημα,σαν μια κάποιου είδους ενόχληση, ποτέ όμως δε σκέφτηκες να το αλλάξεις.Ο υπόλοιπος δίσκος συνέχιζε με τον ίδιο ρυθμό. Σε έπαιρνε από το χεράκι,σε πήγαινε στην πισίνα και σου 'λεγε: βούτα! Στην πισίνα δεν ήξερες τι θα βρεις γι'αυτό άλλωστε είχες πάντα μια μικρή ενόχληση στο στομάχι. Οι Nirvana δεν ήταν πολύχρωμοι όπως άλλα συγκροτήματα. Συνήθως κυριαρχούσε το βαθύ κόκκινο με αποχρώσεις του γκρι. Πάντα μου έδειχναν ότι μπορούσαν να γράψουν πολύ μελωδικά κομμάτια, για κάποιο λόγο όμως ποτέ δεν έκαναν μόνο αυτό. Θα ήταν πολύ εύκολο. Τα ξεσπάσματα σε κάθε τραγούδι ήταν σαν λύτρωση. Έπρεπε να γίνουν για να απαλλαγείς και εσύ από το φορτίο.
Αυτός ο δίσκος κατάφερε να μετατρέψει το παιδί σε έφηβο και αυτό είναι κάτι που δεν ξεχνιέται εύκολα.

Saturday 19 June 2010

Εντολές

Τον ξανάδα προχτές σε μιαν αφίσσα. Αυτός με πήρε νοερά από το χέρι και σαν δάσκαλος με πήγε στο μαυροπίνακα που έχει όπου και έγραφε:
-Μην κοιτάς πίσω
-Μην ξεχνάς
-Έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
-Έχε υπομονή και θάρρος
-Μη συγχωρείς εύκολα
-Κράτα τις αρχές και τα πιστεύω σου βρέξει χιονίσει. Μην παρεκκλίνεις από αυτά για κανένα λόγο
-Ότι μοιάζει να πηγαίνει στραβά, πηγαίνει στραβά. Έχε το νου σου
-Μην πιστεύεις τίποτα. Βάλε κάτω από κόσκινο όλα όσα σου λένε.
-Μην παρασύρεσαι από τα τεχνάσματα των γυναικών. Μην ξεχνάς ότι η πονηριά είναι το βασικό χαρακτηριστικό τους.
-Μην φοβάσαι να παραδεχτείς το λάθος σου. Να μη λες ότι απλά έτυχε κάτι στραβό. Έχε το θάρρος να απορρίψεις όλη σου την πορεία μέχρι σήμερα αν το θεωρείς απαραίτητο.
-Μην αφιερώνεις ούτε λεπτό σε ηλίθιους, σε χαμένα κορμιά,σε επαναστάτες της πλάκας,σε τραμπούκους σε πολυλογάδες,σε Βαρετούς με Β κεφαλαίο, σε ανθρώπους που με την κάθε χαζομάρα που εκστομίζουν νομίζουν πως δημιουργούν τέχνη. Όλοι αυτοί δε σε αφορούν και δεν έχουν να σου προσφέρουν τίποτα.
-Μη μισείς απλά με το μυαλό,κάνε το με πράξεις...
-Αν δεν μπορείς να κάνεις το καλό, κάνε το κακό
-Μην επηρρεάζεσαι, ξαφνικοί φίλοι δεν υπάρχουν, όλοι θέλουν κάτι από σένα.
-Απόλαυσε την κάθε στιγμή η νεότητα δεν διαρκεί για πάντα.
-Ψάχνε παραπάνω από όσο χρειάζεται,ποιος ξέρει τι μπορεί να βρεις;
-Δώσε στις γυναίκες τον πραγματικό τους ρόλο στη ζωή:τον συμπληρωματικό. Μην κάνεις το λάθος να είναι όλη σου η ζωή οι γυναίκες. Είναι λάθος τραγικό και το ξέρεις.
-Φρόντισε να γελάς συχνότερα λίγη θετική ενέργεια βοηθάει.
-Μην ξεγελιέσαι από τα κλάμματα. Συνήθως δε λένε την αλήθεια. Χρησιμοποιούνται ως ύστατο καταφύγιο όταν εξαντλούνται τα επιχειρήματα.
-Γνώρισε ενδιαφέροντες ανθρώπους. Ανθρώπους που θα έχουν να σου προσφέρουν κάτι. Όχι αυτούς που μιλούν συνέχεια για το πόσο άσχημα περνάνε στην καθημερινότητά τους. Αν θες να ακούσεις γκρίνια μπορείς ανετότατα να τη γεννήσεις και μόνο σου.
-Να είσαι συγκροτημένος αλλά να χαλαρώνεις που και που.
-Μην πιστεύεις σε αγάπες. Αγάπη δίχως να αναζητά ανταπόκριση θα σου δώσει (αν σου δώσει) μόνο η οικογένειά σου. Οι υπόλοιποι σε αγαπούν με άλλους τρόπους,διαφορετικούς και περίεργους.
-Με το να κοιτάς κάποιον στα μάτια δε σημαίνει ότι θα σου πει και την αλήθεια. Ξύπνα!
-Όταν σου παρουσιάζεται μια ευκαιρία να την αρπάζεις απ'τα μαλλιά. Το ένστικτο λέει πάντα την αλήθεια η καρδιά και το μυαλό μπορούν να κάνουν λάθος.
-Να σκέφτεσαι πριν μιλήσεις
-Να σκέφτεσαι πριν κάνεις το ότιδήποτε
-Να μη σκέφτεσαι όταν διασκεδάζεις
-Μην κάνεις εκπτώσεις στο γούστο σου για κανένα λόγο.
-Κάνε πράγματα για τον εαυτό σου και ύστερα για τους άλλους.

Έπειτα από αυτό το μάθημα ξαναγύρισε πίσω στην αφίσσα και συνέχισε να με κοιτάει όπως και πριν.

Μια νέα προσέγγιση

Το 2010 φαινόταν από μακριά ότι θα ήταν διαφορετικό. Οι αλλαγές είχαν ήδη φανεί από την προηγούμενη χρονιά.
Το 2009 τα πάντα ήταν ρυθμισμένα με τον καλύτερο τρόπο και άρα θα περιμένες να δουλεύουν όλα ρολόι. Σωστά; Λάθος! Όπως λέει και ο μεγαλύτερος σοφός του καιρού μας Μέρφυ οτι μπορεί να πάει στραβά θα πάει και θα συμπλήρωνα εγώ πως ότι μοιάζει να πηγαίνει στραβά, πηγαίνει.Τα λάθη αναπόφευκτα συμβαίνουν, το θέμα είναι το πότε τα αντιλαμβάνεσαι και αν τα επαναλαμβάνεις. Τα λάθη διαρκούν πολλές φορές μεγάλο χρονικό διάστημα και σταδιακά διογκώνονται. Καμιά φορά ξεχνιέσαι και επικεντρώνεσαι μόνο στα ασήμαντα και χάνεις τη μεγαλύτερη εικόνα, τότε είναι που κάνεις το μεγάλο λάθος. Αρχικά υποχωρείς, ύστερα χαμογελάς αμήχανα έπειτα εκνευρίζεσαι και μετά το νόημα χάνεται. Αλήθεια πόσο μπορείς να αντέξεις;
Το 2010 ήρθε γι'αυτό! Το σχέδιο ήταν πολύ απλό: δεν υπάρχει σχέδιο! Ήταν καιρός να διευρυνθούν τα όριο άλλοτε με αναμενόμενο και άλλοτε με απρόσμενο τρόπο.

Μεγαλώνεις,σκληραίνεις, βαραίνει περισσότερο η ματιά, περιχαρακώνεσαι περισσότερο στα πιστεύω σου αυτά που τόσο κόπιασεις για να ορθώσεις τα προηγούμενα χρόνια. Μαθαίνεις να ξεχωρίζεις τους φίλους από τους εχθρούς και δεν ξεγελιέσαι πλέον. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες ότι δεν ήξερες. Είσαι μεγάλο παιδί πια, παίρνεις τις αποφάσεις σου και αναλαμβάνεις τις συνέπειες, το λάθος σου που έκανες είναι ότι περίμενες και από τους άλλους το ίδιο. We won't get fooled again λεει το άσμα και έχει δίκιο. Οι κανόνες είναι για να τηρούνται. Μπορεί να μοιάζει βαρετό αλλά συνήθως δουλέυει, σε διαφορετική περίπτωση όλα πάνε στο βρόντο.

Ο Στρατός

Ο στρατός ήταν και θα είναι πάντοτε ένα μεγάλο σχολείο. Γνωρίζεις κόσμο,ταξίδεύεις, γελάς δαγκώνεις τα χείλη σου ,χτυπιέσαι και όλα τα συναφή. Η ματιά σου αλλάζει, έχει κάτι το δουλικό επάνω της. Ντρέπεσαι να δείξεις την ταυτότητα σου γιατί είσαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Όλοι σε κοιτάνε με συμπάθεια. Κατά κάποιο τρόπο έχεις μια ασυλία που αν την εκμεταλλευτείς σωστά μπορείς να πας πολύ μπροστά...

Χαμένος χρόνος ο στρατός; Δε θα το λεγα, αμέσως μου'ρχονται στο νου άλλα παραδείγματα χαμένου χρόνου πολύ πιο οδυνηρά. Παρ'όλα αυτά έχει κάτι το ιδιαίτερο η θητεία. Η ψυχολογία του φαντάρου είναι τόσο ευαίσθητη όσο η επιφάνεια της θάλασσας. Τίποτα δε μένει σταθερό και η κυκλοθυμία φτάνει το κόκκινο. Κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει αν δεν το ζήσει. Τη μια στιγμή ο καιρός περνά σαν τον αέρα και την άλλη δυσκολέυεσαι να αναπνεύσεις. Δεν ξέρω αν στο στρατό γίνεσαι "άντρας" πάντως σίγουρα μαθαίνεις να αντέχεις περισσότερο. Εκτιμάς τα απλά: τον ελεύθερο χρόνο, ένα πιάτο φαί, το ζεστό νερό, μια ματιά γεμάτη υπόσχεση, ενα ανόητο μήνυμα αγάπης. Οτιδήποτε μπορεί να σου φτιάξει ή να σου χαλάσει το κέφι στη στιγμή.

Κάθε στιγμή πρέπει να την εκμεταλλεύεσαι, συνήθως αυτό μεταφράζεται σε ύπνο, άλλοτε σε βιβλίο και άλλοτε σε σκέψεις. Δεν είναι ακριβώς σαν φυλακή γιατί οι έξοδοι είναι πολλές. Η ματαιότητα σε κάποια πράγματα που κάνεις προφανής, τό ίδιο και η αναγκαιότητά τους. Δεν είναι και τόσο άσχημα όσο το φαντάζεσαι αλλά δε θα πετάξεις και τη σκούφια σου. Συνήθως ξυπνάς και για μια και μόνο στιγμή νομίζεις πως όλα τελείωσαν μετά η ρουτίνα σε καλύπτει ή καλύτερα σε κουκουλώνει. Ο καιρός με τον ένα ή τον άλλο τρόπο περνάει και το άγχος ελαττώνεται. Ξαφνικά συνηδειτοποιείς πως από ένα πλήρως καθορισμένο περιβάλλον θα ξεβραστείς σε ένα χάος. Στο στρατό τα πάντα είναι συγκεκριμένα, στη ζωή όμως; Παρακολουθείς τις ειδήσεις και όλα σου φαίνονται ξένα. Κοιτάζεις σαν χαζός. Όλο το παρελθόν έρχεται κατά καιρούς και σου τρυπάει το μυαλό. Μορφαζεις,χτυπιέσαι μετά όμως κοντοστέκεσαι. Ρίχνεις μια ματιά πίσω αλλά δεν είναι κανείς. Το κακό έφυγε και πίσω δε γυρνάει. Χαμογελάς. Όχι σήμερα δε θα ακολουθήσω τη ρουτίνα μου θα κάνω κάτι διαφορετικό...

Θαρσείν χρη

Ήμουν εκεί για να τα δω όλα. Το λουλούδι να γίνεται τσουκνίδα. Τη συμπάθεια να γίνεται αίσθημα,το αίσθημα να γίνεται εξάρτηση, την εξάρτηση να γίνεται μανία και μετά το χάος. Ύστερα με είδα πάνω από τις στάχτες μου να αναζητώ την τύχη μου. Έπειτα η δίψα για κάτι καινούριο τα αντικατέστησε όλα. Το κόλπο είναι στη συνεχή αναζήτηση του καινούριου, του απρόβλεπτου και όχι η στασιμότητα του σίγουρου. Ήμουν εκεί τις στιγμές της απόλυτης βαρεμάρας, της αμφιβολίας,των στιγμών που ήθελα απλά να κοιμηθώ για να μη σκέφτομαι και ακούω. Ημουν μπροστά στην καταστροφή τους και ήμουν εκεί για να προχωρήσω παραπέρα. Όχι με τεχνητά μέσα αποφυγής του προβλήματος αλλά με μια καθολική απόρριψη αυτού που αντιπροσώπευε. Θέλει θάρρος να δεις όλη την αλήθεια κατάματα. Θέλει θάρρος να παραδεχτείς τα λάθη σου. Πολλοί θα έμεναν πίσω και θα σκέφτονταν συνεχώς το παρελθόν. Πολλοί δεν ήξεραν τι να κάνουν την ελευθερία τους, εγώ όμως ξέρω...

Η Σκοπιά

Όπως το γκολ στο ποδόσφαιρο, όπως το τρίποντο στο μπάσκετ, όπως ο άσος στο τένις έτσι και αυτή αποτελεί κάτι το ξεχωριστό. Ναι, η σκοπιά αποτελεί την πεμπτουσία του στρατού. Εκεί τα βλέπεις όλα, χωρίς φτιασίδια, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Είναι εκεί ωμά όπως ωμή είναι και η πραγματικότητα. Στη σκοπιά σου έχεις το όπλο σου, το κράνος σου και τις σκέψεις σου. Μπορείς να σκεφτείς το παραμικρό. Σκέφτεσαι όσα έκανες,όσα δεν έκανες, όσα έπρεπε να κάνεις και όλα αυά για τα οποία μετάνιωσες. Η σκοπιά έχει κάτι το επαναλαμβανόμενο, είναι μια ρουτίνα ώστοσο δεν πρέπει να ξεχαστείς. Πρέπει συνεχώς να χεις τα μάτια σου ανοιχτά,όπως ακριβώς και στη ζωή...Είναι μια ώρα ιερή, τίποτα δεν μπορεί να την αγγίξει. Είναι μια διέξοδος από τα προβλήματα αλλά και ταυτόχρονα μια βουτιά σε αυτά.Είναι μια ιεροτελεστία που πρέπει να τη σέβεσαι και να την αγαπάς αν σκοπεύεις να τη βγάλεις καθαρή. Δεν θέλει αστεία, θέλει υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις,έχω πίστη σε σένα...

Saturday 12 June 2010

transmission&she's lost control

http://www.youtube.com/watch?v=JCVHAjTBb1U&feature=related

μπορεί κάποια πράγματα να ξεπουλιώνται σαν τα φυστίκια, κάποια άλλα όμως μένουν ανέγγιχτα και τίποτα δεν μπορεί να τα πάρει. Αυτό το βίντεο είναι ένα από αυτά.

Saturday 5 June 2010

A Day In The Life

http://www.youtube.com/watch?v=d3Dpfkf3zhg