Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτές τις μέρες μόνο αυτός ο εξαίρετος στίχος του Νίκου Γκάτσου έρχεται συνέχεια στο μυαλό μου. Βέβαια αρχικός προορισμός του στίχου ήταν η μικρασιατική καταστροφή ωστόσο κάτι μου λέει ότι δε θα δυσκολευτώ να το συνδέσω με τη σημερινή αδιαφορία του ελληνικού κράτους για τους πολίτες του.
Οι φωτιές καίνε ακόμη και ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω. Ότι και να πω θα είναι φριχτά μικρό και ασήμαντο μπροστά στο μέγεθος της καταστροφής..
Παρ’ όλα αυτά δε μπορώ παρά να επαινέσω τους πολιτικούς μας ηγέτες που έσπευσαν (για να κάνουν τι άραγε;) να πάνε στα χωριά που καίγονται. Λόγια λόγια λόγια . Οι μεν προσπαθούν με παροχές να κατευνάσουν την οργή του κόσμου οι δε προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά το γεγονός. Ειλικρινά πιστεύει κανείς ότι δίνουν δεκάρα γι’ αυτούς που καίγονται ή που πέθαναν; Σε κάτι τέτοια γεγονότα φαίνεται η δύναμη της ‘ισχυρής’ Ελλάδος. Σε πιάνει η ψυχή σου με το απίστευτο χάος και ανοργανωσιά που υπάρχουν σε κάθε τομέα της κρατικής μηχανής. Η επόμενη μέρα θα είναι πολύ δύσκολη όχι όμως δυσκολότερη από τι μεθεπόμενη όταν και οι προβολείς θα έχουν πέσει και τα επιδόματα θα αποτελούν παρελθόν.
Αυτοί είμαστε όμως γι’ αυτό έχουμε και τους ηγέτες που μας αξίζουν. Την επόμενη φορά (που δεν αργεί να έρθει) σκεφτείτε καλά το τι ψηφίζετε. Σκεφτείτε το ενδιαφέρον που έδειξαν τα 2 μεγάλα κόμματα για εσάς. Σκεφτείτε ακόμη και την κοροϊδία της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών που έπρεπε να συμπίπτει με την ημερομηνία τελικού του ευρωμπάσκετ έτσι ώστε οι ψηφοφόροι να έχουν το ελάχιστο δυνατό ενδιαφέρον για τις εκλογές και να ψηφίσουν μηχανικά ότι και στις προηγούμενες όπως επίσης έπρεπε να διεξαχθούν πριν τις αρχές Οκτωβρίου οπότε και λήγει η διορία που μας έχει δώσει η Ε.Ε. για την άμεση αναγνώριση των πτυχίων από πανεπιστήμια του εξωτερικού με στόχο να αποφευχθούν νέες εκλογικές απώλειες. Υπολόγιζαν όμως χωρίς το ξενοδόχο (φωτιές). Σκεφτείτε το πώς πρέπει να παλέψετε για πράγματα τα οποία σας ανήκουν ήδη. Σκεφτείτε τη δυσλειτουργία του δημόσιου τομέα, τους υπεράριθμους κηφήνες με 2 και 3 μισθούς. Σκεφτείτε αν ανήκετε στις παραπάνω κατηγορίες. Σκεφτείτε πως αν θέλουμε να προχωρήσουμε πρέπει πρώτα να γίνουμε άνθρωποι. Σκεφτείτε αν υπάρχει εναλλακτική λύση. Σκεφτείτε την απογοήτευση σας όταν διαπιστώσετε την ανυπαρξία της…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Κανείς στις κάλπες!!! Κανείς!!! Είμαι πολύ περίεργη να δω τι θα γινόταν αν η παραπάνω ουτοπική προστακτική, γινόταν πραγματικότητα...αν αντιμετωπίζαμε κι εμείς κάποια στιγμή όλα αυτά τα αρπαχτικά με το ίδιο θράσος που μας αντιμετωπίζουν...ΘΡΑΣΟΣ ΘΕΛΕΙ!!!! ΘΡΑΣΟΣ!!! Κανείς δεν μπορεί να εκπροσωπήσει ένα κράτος αναρχίας. Κανείς. Και δυστυχώς αυτοί είμαστε...Τι;;; Διαφωνείτε;;; ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ!!! Προσωπικά, δεν μπορώ να ψηφίσω φέτος...ακόμα και να μπορούσα όμως...ούτε το δαχτυλάκι μου δεν θα σήκωνα για κανέναν τους. Θα ούρλιαζα με τη σιωπή μου...με την περιφρόνησή μου για όλους τους. Θα έμενα μερόνυχτα δίπλα σε όσους ξαγρυπνούν κλαίγοντας στις στάχτες της ζωής τους...Μιλώ εκ του ασφαλούς θα πείτε;;; Ξανασκεφτείτε το αυτό, όταν θα σας γλίφουν για να τους ψηφίσετε...Λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...εγώ το μόνο που βλέπω για τη χώρα μου, είναι πως η ελπίδα πεθαίνει κάθε μέρα...Είναι τόση η οργή μου που δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο...ευχαριστώ μόνο που βρέθηκες εσύ ν'ανοίξεις μια τέτοια κουβέντα...ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ????
άντε δαιβασε ασπραγκο
και μετα γραψε τα ποστ
αντε!
Post a Comment